مقایسه عملکرد یکساله سهام ارزشی و سهام رشدی

 طی دهه‌های اخیر فرضیه بازارهای کارآ از دو بعد مورد چالش بوده است؛ بعد خرد و بعد کلان. یکی از چالش‌هایی که در بعد کلان به بازارهای مالی پرداخته است وجود (و یا فقدان) استراتژی‌هایی است که بتواند بازده اضافه ایجاد کند. بحث سهام رشدی و ارزشی (یا استراتژی رشدی و ارزشی) از جمله موضوعات مهم در تعیین استراتژی‌هایی است که به بازده اضافه (یا عملکرد بهتر) منجر می‌شود. توجه آکادمیک روی این موضوع بعد از تحقیق معروف فاما و فرنچ (1992) ایجاد شد در حالی‌که تحقیقات بسیاری پیش و پس از آن به موضوع پرداخته‌اند. در تحقیق پیش رو تلاش می‌شود تا با مقایسه عملکرد سهام رشدی و ارزشی وجود یا فقدان استراتژی‌های یاد شده که بازده اضافه ایجاد می‌نماید مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله سهام رشدی و ارزشی در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1380تا 1389 توسط پنج نسبت‌ ارزشیابی تفکیک شده‌اند و عملکرد آن‌ها در دوره یکساله مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از روش جدیدی برای تشکیل پرتفولیوها استفاده شده است. در این روش وزن سهام تشکیل دهنده پرتفولیو به‌صورت تصادفی است. نتایج تحقیق نشان‌دهنده وجود صرف ارزش در بورس اوراق بهادار تهران است و زمانی که پرتفولیوها از روش وزن تصادفی تشکیل می‌شوند، این صرف ارزش (اختلاف عملکرد سهام رشدی و ارزشی) از نظر آماری معنادار است.